Οι δυνατοί του κόσμου με κατέτρεξαν…

  Κι έγειρε Εκείνος το άχραντο κεφάλι και ξεψύχησε
στο μαύρο το κορμί μου απάνου.

Άστρα γινήκαν τα καρφιά
του μαρτυρίου Του.

Άστραψαν κι από τα χιόνια, πιο λευκά
τα αιώνια του Λιβάνου.

Οι καταφρονεμένοι μ’ αγκαλιάσανε
και σαν βουνά και σαν Θαβώρ
υψώθηκαν εμπρός μου!

Οι δυνατοί του κόσμου με κατέτρεξαν,
γονάτισα στον ίσκιο μου
τους δυνατούς του κόσμου.

Κωστής Παλαμάς
Το Τραγούδι του Σταυρού