Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ SLOW ΣΕ FAST TRACK

                   

Έχει ξεκινήσει ήδη μια συζήτηση για την αναμόρφωση του πλαισίου της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, με βασικό στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας.

Σε πρώτη φάση ακούγεται θετικό, λόγω των πολλών εμποδίων και προβλημάτων που έχουν αναπτυχθεί στα 20 περίπου χρόνια εφαρμογής του θεσμού.

 Όμως, χρειάζεται μεγάλη προσοχή για τις όποιες αλλαγές αποφασισθούν, διότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο, που μπορεί και πρέπει να διασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος στη χώρα μας και εξυπακούεται ότι πρέπει να αποφευχθούν  επικοινωνιακού ή άλλου χαρακτήρα παρεμβάσεις.

Θα πρέπει να τονισθεί εξ αρχής ότι:

Η περιβαλλοντική αδειοδότηση είναι μια σοβαρή επιστημονική και διοικητική  εργασία, που έχει στόχο την εκτίμηση των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων των έργων και δραστηριοτήτων στο περιβάλλον, ώστε να διασφαλισθεί η βιώσιμη και  ισόρροπη ανάπτυξη, καθώς επίσης να αποτραπούν φαινόμενα ρύπανσης και υποβάθμισης.

Ακολουθούν βασικές πληροφορίες και προτάσεις, με την ευχή να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος για το καλό του περιβάλλοντος (έτσι μπορεί να αναδειχθεί και ο συμπληρωματικός χαρακτήρας, που πρέπει να διέπει τα BLOGS).

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Με την ψήφιση του Ν. 1650/1986 για την προστασία του περιβάλλοντος διαμορφώθηκε ο βασικός πυρήνας του ισχύοντος νομικού πλαισίου για την εκπόνηση και την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων μέσω των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε) και ο Ν. 3010/2002, ολοκλήρωσε το θεσμικό αυτό πλαίσιο.

Οι βασικές ρυθμίσεις περιλαμβάνονται στα παρακάτω:

Ø     Οδηγία 85/337/ΕΟΚ

Ø     Nόμος 1650/86

Ø     ΚΥΑ 69269/5387/90

Ø     ΚΥΑ 75308/5512/90

Ø     Οδηγία 97/11/ΕΚ

Ø     Νόμος 3010/2002

Ø     ΚΥΑ15393/2332/02

Ø     ΚΥΑ11014/703/Φ104/03

Ø     ΚΥΑ 37111/2021/03.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Για κάθε έργο ή δραστηριότητα του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, η διαδικασία περιλαμβάνει δύο στάδια:

1.  την Προκαταρτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση και Αξιολόγηση (ΠΠΕΑ) και
2. την Περιβαλλοντική Εκτίμηση και Αξιολόγηση (ΠΕΑ)

 Η προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση, αντικαθιστά την προέγκριση χωροθέτησης.

Κατά το δεύτερο στάδιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ο ενδιαφερόμενος καταθέτει στην αρμόδια αρχή φάκελο Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η αρμόδια αρχή, λαμβάνοντας υπόψη και τις γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων υπηρεσιών, προβαίνει στην έκδοση της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ).

Η κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων γίνεται σε ομάδες, κατηγορίες και  υποκατηγορίες.

ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ

1. ΕΡΓΑ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ
2. ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΕΡΓΑ
3. ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΕΡΓΑ
4. ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (ΕΕΛ,ΧΥΤΑ κλπ)
5. ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
6. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ – ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ
7. ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
8. ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
9. ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΖΩΝΩΝ
10. ΕΙΔΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ – ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από μια πολύ ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη παρουσίαση στο: http://www.aked.ntua.gr/pdf/docs/Periv.adeiod.toleris.pdf

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ (2^η )

Με μια ματιά στο διάγραμμα και χωρίς κανείς να είναι ειδικός, καταλαβαίνει την πολυπλοκότητα του σημερινού συστήματος αδειοδότησης.

Είναι η βασική αιτία δημιουργίας προβλημάτων καθυστερήσεων, αδιαφάνειας, διαφθοράς κλπ.

Θα πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα ο ρόλος που έπαιξαν και παίζουν τα μελετητικά γραφεία, λόγω των σκοτεινών διαδρομών, που έχουν αναπτύξει με το προσωπικό των αρμοδίων υπηρεσιών για την έκδοση των ΑΕΠΟ.

Αυτή η αμφίδρομη σχέση επιβάλλεται να διερευνηθεί.

Επίσης, το νομοθετικό πλαίσιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, φυσικά από τους ίδιους.

Οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις θα πρέπει να κινηθούν στους παρακάτω άξονες:

1: Κατάργηση της 4^η υποκατηγορίας και ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών όρων στην άδεια λειτουργίας, με εξαίρεση τις περιπτώσεις αδειοδότησης σε περιοχές natura.

2: Η ΑΕΠΟ να καλύπτει οριζόντια όλες τις άλλες αδειοδοτήσεις, με παράλληλη κατάργηση όλων των άλλων αδειοδοτήσεων για υγρά και στερεά απόβλητα.

3: Ενσωμάτωση ΠΠΕΑ και ΜΠΕ σε ένα στάδιο.

4: Δημιουργία δικτυακού συστήματος παρακολούθησης της διαδικασίας, αμέσως μετά την κατάθεση της αρχικού αιτήματος, ώστε ο ενδιαφερόμενος να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή σε πιο στάδιο ευρίσκεται η διαδικασία.

5: Καθιέρωση όμοιων περιβαλλοντικών όρων και προδιαγραφών σε ίδιες δραστηριότητες για την αποφυγή δημιουργίας προβλημάτων ανταγωνισμού.

6: Τήρηση των προθεσμιών – με πρόβλεψη αυστηρών ποινών σε περιπτώσεις μη τήρησης.

7: Πόθεν έσχες για όλους τους υπαλλήλους τους επιφορτισμένους με την αδειοδότηση, από το 1990 και μετά (ιδιαίτερα σε όσους έχουν εμπλακεί με αδειοδοτήσεις μεγάλων δημοσίων έργων, ενεργειακών και εξορυκτικών  δραστηριοτήτων και γενικότερα σε αδειοδοτήσεις IPPC).

8: Διαβούλευση ουσιαστική με το συντονισμό της πολιτείας, μετά από πλήρη ενημέρωση των ενδιαφερομένων  (για σημαντικά έργα να προβλεφθεί ακόμη και τοπικό δημοψήφισμα).

9: Ενίσχυση των περιφερειακών Δ/νσεων και ενοποίηση των Κεντρικών Δ/νσεων των συναρμοδίων υπουργείων σε μία, με συχνή υποχρεωτική ανακύκλωση των αρμοδίων υπαλλήλων.

10: Οι νέες ρυθμίσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη μείωση του αριθμού των απαιτούμενων μελετών.

11: Κωδικοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας τουλάχιστον σε ότι αφορά στην περιβαλλοντική αδειοδότηση.